بیسموت
عنصر شیمیایی

بیسموت (Bi) ، فلزی ترین و کمترین عناصر در گروه نیتروژن (گروه 15 [Va] جدول تناوبی). بیسموت سخت ، شکننده ، براق و کریستالی درشت است. این رنگ را می توان از سایر فلزات متمایز کرد-خاکستری-سفید با رنگ مایل به قرمز.

ویژگی های عنصر
عدد اتمی 83
وزن اتمی 208.98040
نقطه ذوب 271.3 درجه سانتی گراد (520.3 درجه فارنهایت)
نقطه جوش 1.560 درجه سانتی گراد (2840 درجه فارنهایت)
چگالی 9.747 گرم در سانتی متر مکعب در 20 درجه سانتی گراد (68 درجه فارنهایت)
حالتهای اکسیداسیون +3 ، +5
پیکربندی الکترونی 1s22s22p63s23p63d104s24p64d104f 145s25p65d106s26p3
تاریخ
بیسموت بدیهی است که در دوران اولیه شناخته شده بود ، زیرا در حالت بومی و همچنین در ترکیبات ایجاد می شود. با این حال ، برای مدت طولانی ، به طور واضح به عنوان یک فلز جداگانه شناخته نمی شد ، زیرا با فلزاتی مانند سرب ، آنتیموان و قلع اشتباه گرفته شد. ظاهراً معدنچیان در قرون وسطی معتقد بودند که بیسموت مرحله ای از توسعه نقره از فلزات اساسی است و هنگامی که رگ این فلز را کشف کردند فکر کردند که این فرایند را قطع کرده اند. در نوشته های قرن پانزدهم راهب آلمانی باسیل والنتاین از این عنصر به عنوان ویسموت یاد می شود ، اصطلاحی که ممکن است از عبارت آلمانی به معنی "توده سفید" گرفته شده باشد. در هر صورت ، توسط کانی شناس جورجیوس آگریکولا به دوصفحه لاتین تبدیل شد ، که خصوصیات متمایز آن را تشخیص داد و نحوه بدست آوردن آن را از سنگ معدن توضیح داد. بیسموت تا اواسط قرن 18 به عنوان یک فلز خاص پذیرفته شد و آثار شیمی آن در سال 1739 توسط شیمی دان آلمانی یوهان هاینریش پوت و در سال 1753 توسط کلود-فرانسوا جفروی فرانسوی منتشر شد.

مفهوم آثار هنری در جدول تناوبی عناصر.
بریتانیکا کوئیز
118 نام و نماد مسابقه جدول تناوبی
جدول تناوبی از 118 عنصر تشکیل شده است. چقدر نمادهای آنها را می شناسید؟ در این مسابقه همه 118 نماد شیمیایی به شما نشان داده می شود و باید نام عنصر شیمیایی را که هر کدام نشان می دهد انتخاب کنید.
وقوع و توزیع
بیسموت به اندازه نقره فراوان است و حدود 2 × 10 تا 5 درصد وزن پوسته زمین را تشکیل می دهد. فراوانی کیهانی آن حدود یک اتم به ازای هر 7000.000 اتم سیلیکون تخمین زده می شود. هم به صورت بومی و هم به صورت ترکیبی رخ می دهد. در حالت بومی ، در رگه های مربوط به سنگ معدن سرب ، روی ، قلع و نقره در بولیوی ، کانادا ، انگلستان و آلمان یافت می شود. ترکیبات طبیعی آن عمدتا اکسید (بیسمیت یا بیسموت اخر ، Bi2O3) ، سولفید (بیسموتینیت یا نگاه بیسموت ، Bi2S3) و دو کربنات (بیسموتیت ، (BiO) 2CO3 و بیسموتوسفریت) است. بیسموت تجاری ، با این حال ، عمدتا به عنوان یک محصول جانبی در ذوب و پالایش سنگ معدن سرب ، قلع ، مس ، نقره و طلا تولید می شود. بنابراین ، برای مثال از سنگ معدن تنگستن در کره جنوبی ، سنگ معدن سرب در مکزیک ، سنگ معدن مس در بولیوی و هر دو سنگ سرب و مس در ژاپن به دست می آید. با این حال ، در اوایل قرن 21 ، چین در معدن و تصفیه بیسموت پیشرو جهان بود. بیسموت خالص را می توان با کاهش اکسید با کربن یا بو دادن سولفید در حضور ذغال و آهن فلزی برای حذف گوگرد به دست آورد.

بیسموت تنها یک ایزوتوپ پایدار ، با جرم 209 تشکیل می دهد. تعداد زیادی ایزوتوپ رادیواکتیو شناخته شده است ، که اکثر آنها بسیار ناپایدار هستند.

جهت کسب اطلاعات بیشتر و خرید بیسموت اکسید به اینجا بروید.

بیسموت در دمای بالا فرار است ، اما معمولاً پس از عملیات ذوب با سایر فلزات باقی می ماند. پالایش الکترولیتی مس بیسموت را به عنوان یکی از اجزای لجن آند پشت سر می گذارد. جداسازی بیسموت از سرب با فرایند Betterton-Kroll شامل تشکیل بیسموتید کلسیم یا منیزیم با ذوب بالا (Ca3Bi2 یا Mg3Bi2) است که جدا می شود و می تواند به عنوان خاکستر حذف شود. ممکن است برای حذف منیزیم یا کلسیم و سرانجام سرب احتراق شده ، این کلاله کلر شود. سپس درمان با هیدروکسید سدیم بیسموت بسیار خالص تولید می کند. جداسازی جایگزین ، فرآیند Betts ، شامل تصفیه الکترولیتی شمش سرب (حاوی بیسموت و سایر ناخالصی ها) در محلول فلوسیلیکات سرب و اسید فلووسیلیس آزاد است و بیسموت از لجن آند بازیابی می شود. جداسازی بیسموت از سنگ معدن اکسید یا کربنات آن را می توان با شستشو با اسید کلریدریک غلیظ انجام داد. سپس رقیق سازی ، اکسی کلرید ، BiOCl را رسوب می کند. این ، با حرارت دادن با آهک و ذغال ، بیسموت فلزی تولید می کند.

بیسموت فلزی عمدتاً در آلیاژها مورد استفاده قرار می گیرد ، که بسیاری از آنها خواص ویژه خود را با نقطه ذوب پایین و انبساط در حالت انجماد (مانند آب و آنتیموان) ارائه می دهد. بنابراین بیسموت جزء مفیدی از آلیاژهای فلزی است که ریخته گری تمیز و تمیزی ایجاد می کند. و جزء مهمی از آلیاژهای کم ذوب به نام آلیاژهای قابل ذوب است که دارای تنوع زیادی از 

کاربردها ، به ویژه در تجهیزات تشخیص آتش. آلیاژ بیسموت -منگنز به عنوان یک آهنربای دائمی مثر شناخته شده است. غلظت های کم بیسموت قابلیت ماشینکاری آلومینیوم ، فولاد ، فولادهای ضد زنگ و دیگر آلیاژها را بهبود می بخشد و جداسازی گرافیت از چدن چکش خوار را سرکوب می کند. دستگاههای حرارتی برای تبرید از تلورید بیسموت ، Bi2Te3 و سلنید بیسموت ، Bi2Se3 استفاده می کنند. بیسموت مایع به عنوان حامل سوخت و خنک کننده در تولید انرژی هسته ای استفاده می شود.

کاربرد شیمیایی اصلی بیسموت به شکل فسفومولیبدات بیسموت (BiPMo12O40) است که یک کاتالیزور موثر برای اکسیداسیون هوا پروپیلن و آمونیاک به آکریلونیتریل است. دومی برای ساخت الیاف اکریلیک ، رنگ و پلاستیک استفاده می شود. قرن ها استفاده دارویی از بیسموت انجام شده است. این دارو در درمان سوء هاضمه و داروهای ضد صرع مثر است. نمک های کمی محلول یا نامحلول در درمان زخم ها و ناراحتی های معده و ترسیم مجاری گوارشی در طول بررسی اشعه ایکس استفاده می شود و بیسموت گاهی به شکل فلزهای ریز تقسیم شده یا به عنوان سوسپانسیون نمک های نامحلول آن تزریق می شود. مقادیر قابل توجهی از اکسی کلراید ، BiOCl ، برای ارائه کیفیت مروارید به رژ لب ، لاک ناخن و سایه چشم استفاده شده است.

منبع

https://www.britannica.com/science/bismuth